Οι σύγχρονοι μπακ μπορούν να φέρουν την… επανάσταση στο ποδόσφαιρο

Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ, Ακράφ Χακίμι, Τεό Ερναντές. Τι κοινό έχουν οι τρεις παραπάνω;

Παίζουν ως φουλ-μπακ και θα μπορούσαν κάλλιστα να φέρουν την... επανάσταση στο ποδόσφαιρο. Με ποιον τρόπο; Μα προφανώς αγωνιζόμενοι ως box-to-box χαφ, απαντώντας... καταφατικά στο ερώτημα που είχε γίνει προ καιρού στην Αγγλία και συγκεκριμένα από τον πρώην ποδοσφαιριστή των Λίβερπουλ και Τσέλσι μεταξύ άλλων, Τζο Κόουλ για το αν ο Άρνολντ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε αυτή τη θέση και να μετατραπεί από μπακ σε... playmaker.

Ξεκινώντας από τα βασικά, η θέση του μπακ είναι ιδιαίτερα απαιτητική. Αρκετοί μπορεί να την θεωρούν «εύκολη» ως θέση. Ωστόσο, στο σύγχρονο ποδόσφαιρο οι μπακ είναι από τους πιο χρήσιμους ποδοσφαιριστές στην ανάπτυξη της μπάλας αλλά και στο transition game. Βασικό χαρακτηριστικό είναι να έχουν γερά «πνευμόνια», σωστά ανεβάσματα, γρήγορες επιστροφές και καλή τεχνική.

Ο Άρνολντ αποτελεί το πιο... καυτό όνομα αυτή τη στιγμή στο ποδόσφαιρο, μιλώντας για την θέση του δεξιού μπακ, με τον Ασράφ Χακίμι να ακολουθεί κατά πόδας. Έχουν πάει την θέση σε ένα άλλο επίπεδο, διαφορετικό απ' ότι βλέπαμε μέχρι στιγμής. Τρομερά ανεβάσματα στο γήπεδο, εξαιρετικά πόδια και διορατικότητα στο παιχνίδι τους. Πατάνε περιοχή, σκοράρουν, σερβίρουν σε αντιπάλους. Είναι στιγμές που τους παρακολουθείς και δεν πιστεύεις ότι ένας μπακ μπορεί να διαθέτει τόσο μεγάλη ποιότητα.



Όπως συμβαίνει και με τον Τεό Ερναντές, αντίστοιχα από την αριστερή πλευρά! Ο αριστερός μπακ της Μίλαν πατάει διαρκώς περιοχή, δημιουργεί για τους συμπαίκτες του και αποτελεί έναν ποδοσφαιριστή που κάθε αντίπαλος θα πρέπει να προσέχει και εν μέρει να προσαρμόζει το παιχνίδι πάνω του, προσπαθώντας να τον περιορίσουν.

Στην λίστα με τους μπακ μπορούν φυσικά να μπούνε και οι δύο φουλ-μπακ της Μπάγερν Μονάχου, αλλά και ο Άντι Ρόμπερτσον της Λίβερπουλ. Τόσο ο Μπέντζαμιν Παβάρ, όσο και ο Αλφόνσο Ντέιβις. Ο πρώτος δείχνει με την εμπειρία και την ποιότητά του, όπως και με τον ιδιαίτερα σκεπτόμενο τρόπο που αγωνίζεται πως μπορεί να διαβάσει το παιχνίδι του αντιπάλου του και να... φτιάξει τους συμπαίκτες του. Ο δεύτερος έχει τρομερά ανεβάσματα, μεγάλη ποιότητα και διακρίνεται για την ταχύτητα και τις ατομικές του ενέργειες. Ίσως ο Ντέιβις να μπορούσε περισσότερο να αξιοποιηθεί ως αμυντικός χαφ και λιγότερο ως εσωτερικός μέσος, αλλά αυτό είναι κάτι που μαθαίνεται. Ο Ρόμπερτσον από την μεριά του είναι ο τρίτος ποδοσφαιριστής σε σωστές πάσες στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, κάτι πολύ σημαντικά για έναν box-to-box μέσο, ενώ το γεγονός πως πρεσάρει επιθετικά τους αντιπάλους του και είναι πολύ καλός στις εναέριες μονομαχίες μπορεί να τον βοηθήσει σημαντικά.



Σκεφτείτε, λοιπόν, να έχετε τους παραπάνω μπακ ως εσωτερικούς μέσους ή box-to-box χαφ που λένε και στα... χωριά μας. Πρώτα απ' όλα θα μπορούν με τα πολλά τρεξίματά τους να... πατάνε πολλά σημεία στον αγωνιστικό χώρο. Εν συνεχεία να χρησιμοποιούν τη μεγάλη ευστοχία στις πάσες τους για να βοηθάνε στην ανάπτυξη της μπάλας, αλλά και στο γρήγορο transition-game. Το γεγονός πως πατάνε συχνά περιοχή και απειλούν ή σκοράρουν, είναι κάτι το απαραίτητο για τα... οκτάρια στη σήμερον ημέρα, ενώ λόγω της διορατικότητάς τους στο παιχνίδι μπορούν να λειτουργούν φυσικά ως playmakers.

Σε όλα αυτά πρέπει κανείς να προσθέσει το γεγονός πως έχουν μάθει με τις κινήσεις τους να δημιουργούν χώρους στο γήπεδο και να δημιουργούν υπεραριθμίες, όπως και να φορτώνουν ποδοσφαιριστές στις πλευρές και να... ντουμπλάρουν τους συμπαίκτες τους. Όπως φυσικά και το γεγονός πως έχουν μάθει να κλείνουν κοντά στα στόπερ και να καλύπτουν τα κενά που μπορούν να δημιουργηθούν ανάμεσα σε αυτά, όταν η μπάλα παίζεται στην αντίθετη πλευρά του γηπέδου.



Ας μιλήσουμε τώρα και με δεδομένα, παρουσιάζοντας στατιστικά. Θα πάρουμε τον καλύτερο μέσο στον κόσμο, τον Κέβιν Ντε Μπρόινε ο οποίος μπορεί να αγωνιστεί τόσο ως επιθετικός χαφ όσο και ως εσωτερικός χαφ.

Ο Ντε Μπρόινε κάνει 3 πάσες-κλειδιά ανά αγώνα, έχει 81.2% ακρίβεια στις μεταβιβάσεις του, κάνει 1.4 σέντρες ανά αγώνα και 2.7 μεγάλες μπαλιές. Ο Ρόμπερτσον έχει 1.6 πάσες-κλειδιά, έχει μεγαλύτερο ποσοστό εύστοχων μεταβιβάσεων και παρόμοια στατιστικά σε σέντρες και μεγάλες μπαλιές. Ο Άρνολντ ακολουθεί με 1.4 πάσες-κλειδιά, ενώ υπερτερεί στις μεγάλες μπαλιές με 4.3 μέσο όρο ανά αγώνα, ακολουθεί ο Ερναντές με 1.3 πάσες-κλειδιά και είναι ο μόνος από τους μπακ με λιγότερη από μία (0.4) σέντρα ανά παιχνίδι δείγμα του ότι του αρέσει να παίζει κάθετο ποδόσφαιρο και να μην… σηκώνει την μπάλα. Τέλος, ο Ντέιβις έχει 1.1 πάσες-κλειδιά, ενώ τα υπόλοιπα στατιστικά του είναι σαφώς μικρότερα από των υπολοίπων μπακ, με τον Παβάρ να έχει αντίστοιχα νούμερα.

Σαφώς, κοιτάζοντας αμιγώς τα νούμερα ο Ντε Μπρόινε υπερτερεί. Δεν είναι τυχαία ο καλύτερος playmaker στο ποδόσφαιρο, με το παιχνίδι της Μάντσεστερ Σίτι να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις δικές του ικανότητες και στην διορατικότητά του, έχοντας πολύ μεγάλη συμμετοχή στους αγώνες της. Το γεγονός, πάντως, πως τα νούμερά του δεν έχουν την… τρελή διαφορά από αυτά των παραπάνω μπακ κάτι δείχνει... Και στηρίζει την παραπάνω θεωρία!

Ποια είναι η απάντηση, λοιπόν, στο παραπάνω ερώτημα και στο αν μπορούν τα σύγχρονα φουλ-μπακ να χρησιμοποιηθούν και ως box-to-box μέσοι; Ναι, για όλους τα παραπάνω λόγους! Είναι αυτοί που μπορούν να φέρουν την ποδοσφαιρική... επανάσταση!

Follow @giorgostsanakas